در جلوی چشمان‌مان، دوستانمان به ندای حق لبیک گفتند
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، نامه‌های شهدا و رزمندگان گنجینه‌ای از خاطرات ارزشمندی هستند که امروز بازگویی آنها با هدف ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ضروری است.
دکتر شهریار خاطری طی دوران دفاع مقدس نامه‌ای به رزمنده کامبیز فتحی‌لوشانی می‌نویسد که بدین شرح بوده است:
از این تاسف می‌خورم که چرا خداوند متعال ما را از این معامله بزرگ محروم نمود و ما را از مصادیق «ان‌الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه» قرار داد.
گر چه هر چه تقدیر باشد ما مطیع هستیم و راضی هستیم به رضای خالق. لکن در جلوی چشمان خودمان، دوستان و برادرانمان به ندای حق لبیک گفتند و روح‌شان که از فراق معشوق می‌سوخت، این بدن ناسوتی و این جهان پست و فانی را وداع گفتند و به لقای معشوق شتافتند و به سعادت ابدی رسیدند.
آری این چنین بود که دوستان ارزشمندی را از دست دادیم.... اصلا بگذار ماجرا را برایت بگویم. ما که از جزیره مجنون برگشتیم، صبح روز بعد به مریوان آمدیم و بعد از چند روز گردان ما هم عمل کرد و ما به باختران بازگشتیم در حالی که پیکر‌های برادرانمان بر روی قله‌های سر به فلک کشیده عراق به نشانه حماسه‌آفرینی بسیج به یادگار گذاشتیم.
وقتی ما به خانه رسیدیم. از ما احوال برادرمان را که در تخریب تیپ است. پرسیدند، گفتم که او هم به زودی می‌آید. اما هیچ خبری از او نشد تا این که ما به تعاون رفتیم. گفتند که مفقودالاثر است و از همه بچه‌ها که پرسیدیم هیچ کدام از او خبر نداشتند.
منبع: کتاب نیستان (برگرفته از نامه‌های هشت سال دفاع مقدس)
