خاطرات/ غبطه به حال شهدا
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید حمید قزوینی، شانزدهم مرداد ۱۳۴۳ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش محمدابراهیم (فوت۱۳۵۸) و مادرش رقیه نام داشت، تا پایان دوره متوسطه در رشته عمران درس خواند، دیپلم گرفت و پاسدار بود. این شهید بزرگوار پنجم مرداد ۱۳۶۷ در اسلام‌آباد غرب توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
غبطه به حال شهدا
عبدالحسین الله کرم همرزم شهید حمید قزوینی روایت می‌کند: آشنایی حمید با بچه‌های تیپ حر لشکر الزهرا (س) و سپاه صاحب‌الامر (عج) که همگی از بچه‌های تهران بودند ایشان را کاملاً با آن‌ها مرتبط کرده بود و در ارتباط با این افراد همواره به حال شهدا غبطه می‌خورد احساسش این بود که شهدا مراتب را به سرعت طی کرده‌اند و ممکن است او از قافله عقب بماند و این مسئله شور عجیبی را در اواخر جنگ در قزوینی ایجاد کرده بود طوری که دیگر حاضر نبود در اتاق جنگ بماند.
وی می‌گفت درست است که اینجا هم ممکن است با خطراتی روبه‌رو باشم، اما تاثیرگذاری مستقیم در جنگ را احساس نخواهم کرد بنابراین وقتی بنده به نیروی زمینی رفته و از ایشان درخواست کردم که بیاید و در نیروی زمینی سپاه مذکور وارد شود ایشان نپذیرفت و گفت دیگر به اتاق‌های جنگ برنمی‌گردم.
شور شهادت‌طلبی در ایشان موجب شد که تأثیرات واقعی و خوبی که در اتاق جنگ داشت کنار بگذارد و به خطوط مقدم نبرد روی بیاورد و اگر می‌خواست ابتکاری داشته باشد در هدایت نیرو‌های عملیاتی آن را به کار بگیرد درواقع طی مسیر تحولات روحی یک فرد تاثیرگذار تا مرز شهادت‌طلبی مرتبه بسیار مهمی است که از نظر روحی برای ایشان حاصل شد طوری که همه جایگاه‌ها و مسئولیت‌ها و در یک کلام همه‌چیز را با شهادت عوض کرد.
منبع: کتاب قزوینی (یادمان سردار شهید اسلام حمید قزوینی)
