زیارت کربلا هدیه آزادگان در اسارت!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، آزاده و جانباز صفرعلی عالی‌نژاد، در سال ۱۳۶۰ عازم جبهه شد و بعد از شرکت طی عملیات مطلع‌الفجر، بیست و هفتم آذر ماه سال ۱۳۶۰ در سن ۱۷ سالگی به اسارت دشمن درآمد. وی بیست و ششم مرداد ماه سال ۱۳۶۹ در سن ۲۶ سالگی بعد از حدود ۹ سال وارد میهن اسلامی شد.
زیارت کربلا هدیه آزادگان در اسارت!
آزاده و جانباز صفرعلی عالی‌نژاد از خاطراتش در دوران اسارت روایت می‌کند: بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران جنگ، عملاً به پایان رسیده بود و عراقی‌ها که می‌دانستند دیر یا زود اسرا به کشورشان باز خواهند گشت تصمیم گرفتند ما را به زیارت کربلا و نجف ببرند آن‌ها از عشق و علاقه بچه‌ها به عتبات عالیات بخصوص نجف و کربلا مطلع بودند و شاید فکر می‌کردند با این کار می‌توانند تمام تلخ کامی‌هایی که توی این چند سال ناجوانمردانه برای ما به وجود آورده‌اند را از این طریق شیرین کنند و از یادمان ببرند.
هر چند این زیارت هدیه کوچکی نبود و ارزش معنوی بسیار بالایی داشت، ولی ما این هدیه را از طرف خداوند می‌دانستیم که به عنوان پاداش مقاومت و ایستادگی به ما عطا کرده و آن‌ها را مأمور اجرای آن نموده است.
عراقی‌ها مقدمات رفتن‌مان را فراهم کردند و قبل از حرکت یک جلسه توجیهی هم برگزار کردند تا موارد ضروری را گوشزد کنند آن‌ها تهدید کردند چنانچه مانند بچه‌های اردوگاه‌های دیگر نظم و انضباط دیکته شده را رعایت نکنیم نوبت زیارت بچه‌های بعدی را کنسل خواهند کرد این مؤثرترین تردیدی بود که عراقی‌ها توانسته بود انجام دهند، چون نقض آن حقوق بچه‌های دیگر را ضایع می‌کرد و این فرصت طلایی را از آنان می‌گرفت.
از جمله مواردی که عراقی با آن خیلی حساس بودن این بود که کسی به حالت سینه‌خیز یا دو زانو وارد حرم نشوند گویا بچه‌ها که قبل از ما به زیارت رفته بودند بعد از پیاده شدن از اتوبوس در مقابل حرم امام حسین (ع) فاصله بین خیابان تا حرم را سینه‌خیز طی کرده بودند و مردم که از دور شاهد این صحنه‌ها بودند شدیداً تحت تاثیر قرار گرفته بودند؛ و سربازان عراقی که نمی‌توانستند در مقابل چشم مردم از کابل یا شلاق استفاده کنند شکست سختی را تجربه کرده بودند و برای پیشگیری از تکرار آن تمام توان خود را به کار بسته بودند و مردم نجف و کربلا یک مقدار نسبت به مردم بغداد یا شهر‌های دیگر بهتر به‌نظر می‌رسیدند را می‌شد از نگاهشان
منبع: کتاب طومار سکوت (ناگفته‌های صفرعلی عالی‌نژاد از ۳۱۶۱ روز اسارت)
