پسرم این بار خیلی زود برگشت!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید ولی امینی، هفدهم مرداد ماه سال ۱۳۴۷، در روستای یانس‌آباد از توابع شهر آبیک به دنیا آمد و پدرش کریم، کارگر کارخانه بود و مادرش هم مهری نام داشت، این شهید تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. وی از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم دی ماه سال ۱۳۶۵، در ام‌الرصاص عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
یکم اسفند ماه سال ۱۳۴۵، در روستای حصار عبدالکریم از توابع شهر ابهر به دنیا آمد، پدرش محمدحسین، خواربارفروش بود و مادرش گل‌خانم نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، بیست و دوم تیر ماه سال ۱۳۶۷، در بمباران هوایی حاج‌عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
پسرم این بار خیلی زود برگشت!
مهری بهرامی مادر شهید ولی امینی روایت می‌کند: ولی، فرزندم از سن چهارده سالگی پا به جبهه‌ها گذاشت چند بار اعزام شده بود که او را برای گذراندن دوره آموزشی غواصی خواستند دوره را که تمام کرد به مرخصی آمد و چند روزی پیش ما بود که دوباره به جبهه رفت.
ولی پسرم این بار خیلی زود برگشت؛ به او گفتم، ولی چرا زود آمدی به خنده گفت، چه شده نمی‌خواهید همین حالا برگردم؛ چند روز مانده بود که آمد و گفت مادر من می‌خواهم به جبهه بروم.
فرزندم آن روز با من و اهل خانه و فامیل خداحافظی کرد، حس عجیبی داشت در هیچ یک از اعزام‌های خود این‌گونه به فکر خداحافظی با همه آشنایان و فامیل نبود، بنابراین کار‌های او حال مرا هم دگرگون کرد و احساس کردم که این وداع با تمام خداحافظی‌های قبلی فرق می‌کند.
می‌خواستم به او بگویم نرو، اما انگار قفل بزرگی به لب‌هایم زده بودند که چیزی نگویم؛ فرزندم آن روز رفت و یک هفته بعد در عملیات کربلای چهار به شهادت رسید.
منبع: کتاب آخرین وداع (آخرین وداع مادران شهدا با فرزندانشان)
