همسرم! زندگی را برایم شیرین کرد

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی شصتی، نوزدهم تیر ماه سال ۱۳۳۱، در روستای کریم‌آباد از توابع ورامین به دنیا آمد، پدرش شعبان و مادرش ماه گل بنی نام داشت، در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. جمعی لشکر ۱۶ زرهی قزوین بود، سال ۱۳۵۵ ازدواج کرد و دارای دو فرزند دختر و پسر بود. این شهید بزرگوار از سوی ارتش جمهوری اسلامی در جبهه حضور یافت، هفدهم دی ماه سال ۱۳۵۹ در کرخه نور شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای ورامین واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید علی شصتی:

هم اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، از شوق خدمت به وطن و دفاع از دین و مرزم به مأموریت جنوب ایران می‌روم و نمی‌دانید که چقدر خوشحال هستم. به خدا خیلی آرزو می‌کردم که روزی قسمت شود به مأموریت بروم تا در راه دین اسلام و زیر پرچم «الله اکبر» به درجه شهادت برسم، تا هیچ مزدوری نتواند به این سرزمین اسلامی و شهیدپرور خراشی وارد آورد و چقدر لذت بخش است اسم یک مسلمان در تاریخ اسلام با رشادت گفته شود؛ مانندِ برادران ما که اسم‌شان جاودانه باقی مانده است.

روزی اگر من به نام علی شصتی به درجه شهادت رسیدم، همسر من اختیار تمامی زندگانی مرا دارد و موظف است از فرزندان‌مان به خوبی سرپرستی کند و آن‌ها در جامعه اسلامی، فرزندانی خوب و درخور این جامعه باشند تا روزی بتوانند با رشادت هر چه بیشتر از کشور اسلامی نگهداری کنند.

در ضمن از مادرم، برادرم و خواهرانم می‌خواهم هر محبتی که به من می‌کردند، مانند همان به همسر و دو فرزند من بکنند که محبت شما موجب شادی روح من است. از برادرم و خواهرانم می‌خواهم در مرحله اول از همسر و مادر پیر و سالخورده‌ام به نحو شایسته‌ای نگهداری کنند. مادر عزیزم! مرا حلال کن که اسم تو قوت زندگی من بود.

همسر من! تو زندگی را تا موقعی که در حیات بودم برای من شیرین کردی و هر لحظه‌اش برایم قرن‌ها بود؛ امید است مرا حلال کنی. برادر عزیزم! تو را که تنها باقی مانده از برادرانم هستی و بزرگ این خانواده یادآور می‌شوم با آن‌ها به خوبی رفتار کن که احساس تنهایی نکنند و دست نوازش بر سر فرزندان برادرت بکش که احساس یتیمی نکنند. خواهرانم! بچه‌های مرا مانند بچه‌های خودتان بدانید و هر طور با بچه‌های خودتان رفتار می‌کنید با بچه‌های من هم همان طور باشید.