پدرم با شنیدن خبر شهادتم خوشحال باش

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی‌اکبر رفیعی‌مجد، یکم اسفند ماه سال ۱۳۴۲، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش حسن، بنگاه‌دار املاک بود و مادرش خدیجه نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، تعمیرکار موتورسیکلت بود، سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، پنجم اسفند ماه سال ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به پیشانی و موج‌انفجار، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید علی‌اکبر رفیعی‌مجد:

در اول باید بگویم که من به خواست خودم به جبهه آمدم و اگر به خاطر دفاع از اسلام و تابعیت از دستور امام نبود، هیچ کس و هیچ احدی نمی‌توانست به زور مرا به جبهه بکشاند. من از شما ملت قهرمان ایران و از خانواده خودم می‌خواهم که دور و اطراف امام را خالی نکنید که اگر این نور تابان نبود ما هنوز هم در جهل و نادانی بسر می‌بردیم.

ملت عزیز و قهرمان ایران! همه می‌دانید که شهادت یک عبادت خالصانه است و نصیب هر کس نمی‌شود و من از خدا می‌خواهم شاید نصیب ما بشود. خداوندا! اگر من کُشته شوم، آیا شهید به حساب خواهم آمد؟ خدایا! من می‌دانم کُشته شدن من، شهید شدن نیست؛ ولی به درگاه تو آمده‌ام تا توبه کنم و می‌دانم که تو توبه پذیر هستی.

خدایا! از تو می‌خواهم به من توفیق عنایت کنی که بتوانم ادامه دهنده راه شهدا باشم. خدایا! از تو می‌خواهم به من توفیق دهی تا خون خود را در جهت آبیاری درخت پُر شکوه اسلام بر زمین و به پای این درخت بریزم. خدایا! از تو می‌خواهم به من توفیق عنایت کنی تا شاید بتوانم در سنگر جهاد کُشته شوم و در بستر نمیرم.

پدر عزیزم! با تو سخن می‌گویم. اگر من سعادت شهادت خالصانه را داشته باشم و اگر خداوند لیاقت شهادت را نصیب من کرد، شما هیچ غمگین و ناراحت از خبر شهادت من مَشو. مثل همیشه که با تقوی و پرهیزگار بودی و هستی، این بار هم در برابر این آزمایش الهی استوار و از این امتحان خدایی خوشحال باش.

مادر عزیزم! اگر من لیاقت شهادت خالصانه را داشتم، هیچ ناراحت و افسرده نشو و مثل یک مؤمن واقعی با این آزمایش الهی برخورد کن و ان‌شاءالله که در این امتحان الهی سرافراز و موفق باشی.