شهید «مسیب مرادی‌کشمرزی»، مسئولیت تخریب سپاه را برعهده داشت و بر اثر انفجار مین دشمن، به شدت مجروح و به درجه جانبازی ۵۰ درصد نایل گردید. ایشان با وجود مجروحیت، در عملیات‌های مختلف شرکت کرد، دچار مسمومیت شیمیایی ناشی از بمباران شیمیایی دشمن شد و سرانجام هنگام پاکسازی مناطق جنگی بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش به شهادت رسید.

شهیدی که با وجود مجروحیت شدید در عملیات‌های مختلف شرکت می‌کرد

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «مسیب مرادی‌کشمرزی»، دهم فروردین سال ۱۳۲۹، در روستای خاکعلی از توابع شهر آبیک چشم به جهان گشود. پدرش علی، کشاورز بود و مادرش فاطمه‌سلطان نام داشت. وی تا پایان دوره کاردانی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند، پاسدار بود، ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد.
ایشان ساده، صمیمی و دوست‌داشتنی بود و رزمنده‌ای که قلبش برای اسلام می‌تپید. وی در جریان پیروزی انقلاب اسلامی حضور فعال در همه صحنه‌های مبارزه با رژیم ستم‌شاهی داشت.

شهید مسیب با پیروزی انقلاب اسلامی برای حفظ دستاورد‌های انقلاب شکوهمند اسلامی و مبارزه با گروهک‌های وابسته، لباس رزم پوشید، به استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و با شروع جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های نور علیه ظلمت گردید.

وی که با همرزمان و برادرانش به جبهه‌های حق علیه باطل شتافته بود در عملیات محرم یازدهم آبان ۱۳۶۱، برادرش به نام حسن مرادی به درجه رفیع شهادت نایل گردید و خود نیز ضمن شرکت در عملیات‌های مختلف، عملیات والفجر ۴ در غرب کشور در حالی که مسئولیت تخریب سپاه را برعهده داشت بر اثر انفجار مین دشمن، از ناحیه پای چپ دست راست، سر و گوش به شدت مجروح گردید و پس از آن در حالی که افتخار جانبازی ۵۰ درصد داشت در عملیات‌های والفجر ۸، والفجر ۱۰ و کربلای ۵ شرکت داشته و دچار مسمومیت شیمیایی ناشی از بمباران شیمیایی دشمن شد.

مسیب را همه می‌شناختند و همگان ایشان را در صف‌های نماز جمعه و جماعت، دعا‌های کمیل، ندبه، عاشورا و توسل و در صفوف شمرده راه‌پیمایان در خطوط اول جبهه دیده‌اند. با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و قبول آتش‌بس در سال ۱۳۶۷، وی، چون گذشته دل در خاطرات دوران هشت سال پرشکوه دفاع مقدس داشت و همیشه در آرزوی وصال به یاران و به‌ویژه برادر شهیدش بود و معتقد بود که در باغ شهادت باز، باز است.

این شهید بزرگوار که سال‌ها مسئولیت پاک‌سازی میادین به جا مانده از دشمن بعثی را از طریق نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مناطق جنوب و غرب کشور به عهده داشت. سرانجام در ساعت ۱۰ بامداد روز سه‌شنبه بیست و هشتم تیر ماه سال ۱۳۸۴ در حالی که به اتفاق مسئولان استانداری و فرمانداری مشغول شناسایی مناطق شمال غرب محور دیوان‌دره بودند. هنگام پاکسازی مناطق جنگی بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش به کمر و پا، به درجه رفیع شهادت نائل شد و به آرزوی دیرینه‌اش رسید. برادرش حسن نیز به شهادت رسیده است.

پوستر سالروز شهادت شهید «سلیمانی»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده