برایم گریه نکنید چون راه من، راه امام حسین(ع) است

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «محمد علیزاده»، نهم بهمن ماه سال ۱۳۳۷، در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش ابراهیم، کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارگر بود و سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم تیر ماه سال ۱۳۶۱، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید محمد علیزاده:

چون می‌بینم کشور اسلامی‌مان در جنگ با کفار بعثی می‌باشد؛ لذا به عنوان یک فرد مسلمان بر خود واجب می‌دانم به قدر سهم کوچکی که بر گردن دارم، دِین خود را به اسلام و انقلاب ادا و در جنگ شرکت نمایم.

اگر در این جنگ انسان لیاقت شهادت را داشته باشد، خداوند او را می‌طلبد و به پیش خود می‌برد؛ حال اگر من لیاقت شهادت را در راه اسلام داشتم، از بازماندگان تقاضا می‌کنم، تا آنجا که می‌توانند خدا را شُکر کنند و برای من گریه نکنند؛ چرا که این آرزویی بود که در دل داشتم و نصیبم شد.

پدر و مادرم! شما هم باید افتخار کنید که چنین فرزندی داشتید و در راه خدا دادید؛ زیرا به شهیدان پیوستن کار هر کس نیست و شما هم افتخار کنید که در صف خانواده شهدا هستید؛ پس در این صورت، هیچ‌گونه برای این فرزند ناقابلتان ناراحتی نکنید.

و، اما پدر و مادرم! من از شما عاجزانه می‌خواهم که مرا ببخشید؛ چون من شما را زیاد اذیت کردم؛ به خصوص مادر عزیزم را که هیچ از یادم نمی‌رود که کوچک بودم و چقدر اذیتش کردم؛ اما امیدوارم مرا ببخشید.

نه شما! بلکه ملت ایران! امّا من یک پیام هم به شما پدر و مادر دارم؛ اگر خبر شهادت مرا شنیدید، گریه نکنید؛ بلکه اگر توانستید شیرینی پخش کنید؛ چون من به آرزوی دیرینه خود رسیدم و پیام دیگر من این است که راه شهیدان را که راه رسیدن به الله است، ادامه دهید و نگذارید منافقین ضربه‌ای به اسلام بزنند. پیام من به خواهرانم این است که زینب‌گونه پیام شهدا را به اعماق اعصار فریاد بزنند و برایم گریه و زاری نکنند؛ راه من، راه امام حسین (ع) است.