مادرم از شهادتم به خود ببالد که اسمش در دفتر خانواده شهدا ثبت شده است
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «اسدالله احمدی»، پنجم اردیبهشت سال ۱۳۴۳، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش غفارعلی، کارگر شرکت راه‌آهن بود و مادرش سلاطین‌خانم نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، پاسدار بود، سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. این شهید بزرگوار نهم تیر ماه سال ۱۳۶۹، در بانه هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وصیت‌نامه شهید اسدالله احمدی:
به عنوان یکی از شاگردان مکتب حسین (ع) و همرزمان حزب‌الله چند کلمه وصیت دارم. اول؛ مادرم از شهادت من به خود ببالد که اسمش در دفتر خانواده شهدا ثبت گردیده و روز قیامت نزد فاطمه‌الزهرا (س) سربلند می‌باشد؛ زیرا راهی را که من انتخاب کرده‌ام، آگاهانه برگزیده و مورد رضایت خدا و انبیا و اولیا می‌باشد. امیدوارم که شما هم از من راضی باشید و اگر احیاناً به شما بدی کردم، حلالم کنید.
از برادران و خواهران عزیزم می‌خواهم که پیروان صدیقی برای امام عزیز باشند و با هرگونه نفاق و کفر و ظلم -به هر نحوی که باشد، مبارزه کنند. از کلیه همکاران و بستگانم می‌خواهم برای اینکه پایه‌های حکومت اسلامی مستحکمتر گردد، به فعالیت و کوشش خود بیفزایند تا آنجا که با فعالیت شما پرچم توحید بر سراسر کره زمین برافراشته گردد. تا آنجا که امکان دارد گوش به فرمان رهبر کبیر انقلاب باشید و از او اطاعت کنید تا بلکه مورد لطف و عنایت امام زمان (عج) قرار گیرید.
