تسلیم بزرگی شهدا هستم!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، نامه‌های دانش‌آموزان استان قزوین به شهدا تصویری از صداقت، صمیمیت، مهربانی، تعهد و تعبد نسل امروز در پاسداشت مقام و منزلت یاران دیروزشان ترسیم گردیده که در نوع خود قابل ستایش و خواندنی است.
بزرگی دریا را چگونه بنویسم؟
محسن نظری‌قارخونی از دانش‌آموزان استان قزوین است که طی نامه‌ای به شهدا این چنین می‌نویسد: سلام! سلام‌ای شبنم پاک، سلام معنی عشق و وفا، سلام. اگر چه نمی‌دانم عظمت شما را، که دریای عشق و محبت هستید، بر روی صفحه یک ورق که به‌اندازه یک ذره بسیار کوچک معرفت شماست، بگنجانم.
شما این خسته دلان که سفر کرده‌اید. قلم من از نگاشتن مطلبی در برابر بزرگی شما قاصر است و هرگز نتوانسته‌ام و نخواهم توانست شما را در کلمات بگنجانم شما مانند کوه پایدار و مانند دریای بزرگ و مانند چشمه پاک هستید.
شما خود بگویید چه‌طور می‌توان؟ اگر پایداری کوه را نوشتم، بزرگی دریا را چطور بنویسم و اگر بزرگی دریا را نوشتم پاکی چشم‌هایتان را چه‌طور بنویسم؟ بی‌شک و بی‌تردید من خود تسلیم این همه بزرگی هستم. خداوند خود در خلقت شما در شگفت است. شما که جان خود را که بزرگ‌ترین چیز در وجود آدمی است مانند پر کاهی بر عرصه‌ی پرواز گذاشتید.
ای کاش نمی‌رفتید چرا که با رفتن شما بوی لاله‌های عاشقی را که هر روز صبح به امید دیدن آفتاب زندگانی خود برمی‌خاستند را از دیار ما بردید. دیاری که با رفتن شما به صحرایی خشک و بی بر و بوم تبدیل شد، وقتی شما بودید خار‌های صحرای ما به گل‌هایی مانند شما تبدیل شده بودند و دشتی از لاله‌های عاشق ساخته بودند که بوی لاله تا فراسوی ایمان، از کران تا بی‌کران، متساعد می‌شد و هر عاشقی را به دیار ما می‌کشاند. شهیدان عزیز‌ای کاش بودید و ما به امید دیدن شما لاله‌های خوش‌بو هرروز از خواب غفلت بیدار می‌شدیم.
منبع: کتاب قاصدک (مجموعه نامه‌های یکصد دانش‌آموز به شهدا)
