نگذارید اسلحه من به زمین بیفتد
سه‌شنبه, ۰۳ دی ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۴۳
در وصیت‌نامه شهید "علی سیاه" می‌خوانیم: راه مرا ادامه دهید، نگذارید اسلحه من به زمین بیفتد، تقوای الهی را پیشه خود قرار داده و از محرمات الهی دوری کنید...
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی سیاه، سوم دی ۱۳۴۱ در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش محرم در کارخانه کار می‌کرد و مادرش کبرا نام داشت تا دوم راهنمایی درس خواند و او نیز کارگر کارخانه بود. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، چهارم فروردین ۱۳۶۱ در شوش بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد و مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید علی سیاه:ما پیروزیم، آری، این وعده برگزیده خدا به اسلام و امت اسلام است که وعده پیروزی را به برگزیدگان خود که همان رزمندگان جبهه حق علیه باطل هستند، می‌دهد.
درود بیکران بر شما پدر و مادر عزیزم که مرا بزرگ کردید و تحویل جامعه دادید. برادران عزیزم، اکبر، حسن و مجید امیدوارم مرا ببخشید و حلالم کنید.
نگذارید اسلحه من به زمین بیفتد
تنها خواهش من از شما این است که راه مرا ادامه دهید و نگذارید اسلحه من به زمین بیفتد. از شما عاجزانه تمنا دارم تقوای الهی را پیشه خود قرار داده و از محرمات الهی دوری کنید.
بعد از شهادتم گریه نکنید
مادر عزیزتر از جانم، از تو می‌خواهم بعد از شهادت من بی‌تابی و گریه نکنی زیرا منافقین کوردل و دشمنان اسلام از گریه، فغان و بی‌تابی شما سوء استفاده می‌کنند.
پدر بزرگوارم به خاطر تمام مسایل از شما طلب حلالیت دارم. پدر جان بعد از شهادت من، گریه و زاری نکن، مگر من از امام حسین(ع) و حضرت علی‌اکبر بالاتر هستم که در جنگ با کفار به شهادت رسیدند؟ هرگز، هرگز! این خون ناقابل حقیر، شاید قطره‌ای باشد در مقابل اقیانوسی از ایثار و فداکاری حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و یارانش در صحرای کربلا.پدر جان! من راهم را با چشم باز انتخاب کردم و قلباً هم راضی و خشنود هستم.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما
