آبادترین محل هویزه قبرستان بود!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، روایتی از ۹ ماه دفاع مقدس در یادداشت‌های غلامعلی خلیلی آمده است: چند روز بعد معلوم شد که لشکر می‌خواهد نقل مکان نماید؛ یعنی در جای دیگری اردو بزند. در همین روز‌ها بود که یک عده برای بازدید به شهر هویزه و سوسنگرد رفتیم. نزدیک هویزه که رسیدیم یک جاده خاکی از آسفالت جدا می‌شد که اول جاده نوشته شده بود: «۵ کیلومتر به کربلای شهدای هویزه» متأسفانه ما نتوانستیم به زیارت‌شان برویم. راه را ادامه دادیم تا به هویزه رسیدیم.
کدام هویزه؟ چه بگویم که آبادترین محل آن قبرستان بود. هیچ خانه‌ای نبود که پابرجا مانده باشد. هر کس به این شهر ویران شده نگاه می‌کرد خیال می‌کرد این شهر در تصرف لشگریان مغول درآمده، ولی اگر از اهالی مظلوم آن سوال می‌کردی می‌گفتند مغول را با صدام جنایتکار مقایسه نکنید؛ چرا که مغولیان اگر ۱۰ خانه خراب می‌کردند اقلا یک خانه سالم می‌گذاشتند، ولی در شهر چندین هزار خانواری یک خانه پیدا نمی‌شد که حتی ۲ آجر روی هم داشته باشد. مغولیان مثل صدام سلاح‌های مخرب اهدایی شرق و غرب را نداشتند.
گفتیم شاید لشکر یزید به این شهر حمله کرده و به‌جای المدینه الرسول این شهر را مورد تجاوز قرار داده و به حکم خلیفه دروغین اسلام خلافتی جان، مال و ناموس مردم را برای لشکریانش حلال کرده است که هر تجاوزی دل‌شان خواسته انجام بدهند، اسلام واقعی امامت را نابود می‌کنند و انقلاب شیعیان به رهبری عبدالله‌ابن حنظله را از بین ببرند و همه را قتل‌عام نمایند.
اهالی هویزه گفتند جنایت این جانی بدبخت را با یزید هم نمی‌توان مقایسه نمود گفتیم چرا؟ گفتند:، چون که یزید بعد از کشتن انقلابیون دیگر اهالی مدینه؛ پیرمرد‌ها و پیرزن‌ها را به اسارت نبرد، ولی این جانی صدام بعد از کشتار جوانان، پیرمرد و پیرزنان را به اسارت برد آن هم نه اسارت معمولی اسارتی که در هیچ جای دنیا شبیه آن دیده نشده است الله اکبر!
انسان باید این‌قدر بی‌حیا باشد که برای گرفتن عنوان قهرمان قادسیه به هم‌نوعان خود بلکه به هم‌زبانان خود این‌طور تجاوز کند که به کوچک و بزرگ، زن و بچه، مال، جان و ناموس مردم هم ترحم نکند؟.
منبع: کتاب از رمضان تا بدر
