خاطرات/ خودش را زیر آب نگه داشت تا معبر لو نرود
دوشنبه, ۱۵ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۳۲
نوید شاهد - «در کنار سیم‌خاردارها، جنازه دلاور جبهه‌ها، شهید تیموریان نیز به چشم می‌خورد که هنگام باز کردن معبر، تیری به سرش خورده بود و برای اینکه معبر لو نرود و تلفات بیش‌تری ندهیم، خودش را زیر آب نگه داشته بود ...» ادامه این خاطره از زبان رزمنده "مهدی کیامیری" را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، رزمنده دفاع مقدس مهدی کیامیری روایت می‌کند: آن روز، ما با هر مصیبتی که بود، از رود خروشان اروند عبور کردیم و قایق‌مان میان سیم‌های خاردار و خورشیدی‌ها به گل نشست و یکایک دلیرمردان بسیجی با عبور از گل و لای، خودشان را به خاکریز‌های فتح شده رساندند، تا سرود مردان آفتاب را سر دهند.
وقتی به کنار خاکریز رسیدم، هنوز جنازه حسن که تیری به قلبش خورده بود، روی زمین افتاده بود و شبنم‌های شب‌شکن بهاری، بر رخساره‌اش نشسته بودند.
گویی ستاره‌ای از آسمان فرو افتاده و در زمین سُکنی گزیده است. در کنار سیم‌خاردارها، جنازه دلاور جبهه‌ها، شهید تیموریان نیز به چشم می‌خورد، که هنگام باز کردن معبر، تیری به سرش خورده بود و برای این که معبر لو نرود و تلفات بیش‌تری ندهیم، خودش را زیر آب نگه داشته بود، تا بر سر پیمانش باقی بماند.
دیگر شب شده بود. برای حمله‌ای به خفاشان بعثی آماده شدیم و شب‌شکنان با کوله‌باری از تقوا و ایمان به سوی شکار تانک‌های پوشالی پیش می‌رفتند. یکی ذکر می‌گفت؛ یکی ادعیه می‌خواند و دیگری با سکوتی عمیق، در اندیشه‌ی آینده‌ای نه چندان دور غوطه‌ور بود.
با درگیری تانک‌ها و آرپی‌جی‌زن‌ها، شیپور جنگ نواخته و مرد از نامرد مشخص شد. روباه‌صفتان بعثی ـ که یارای مقابله با دلیرمردان بیشه‌ی اسلام را نداشتند ـ با جا گذاشتن تانک‌ها و خودرو‌های بسیار خود، پا به فرار گذاشتند.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی خط سرخ
نظر شما
