آرزوی همه فرماندهان!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید مصیب مرادی‌کشمرزی، دهم فروردین ماه سال ۱۳۲۹، در روستای خاکعلی از توابع شهر آبیک چشم به جهان گشود، پدرش علی، کشاورز بود و مادرش فاطمه‌سلطان نام داشت، تا پایان دوره کاردانی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند، پاسدار بود، ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. این شهید بزرگوار بیست‌وهشتم تیر ماه سال ۱۳۸۴، در دیواندره هنگام پاکسازی مناطق جنگی بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش به کمر و پا، شهید شد، مزار مطهرش در زادگاهش واقع است و برادرش حسن نیز به شهادت رسیده است.
آرزوی همه فرماندهان!
ابوالفضل یعقوبی همرزم شهید مصیب مرادی روایت می‌کند: داشتن نیروی متخصص و دلسوز همچون آقای مصیّب آرزوی هر فرمانده‌ای بود فرماندهان لشکر همیشه دوست داشتند نیرویی مثل او داشته باشند به واسطه همین آقا مصیب در لشکر‌های ۱۷ علی‌ابن‌ابیطالب(ع)، ۸ نجف اشرف، ۳۱ عاشورا به عنوان فرمانده گردان تخریب و اطلاعات عملیات خدمت کرده بود.
فرماندهانی همچون سردار شهید مهدی زین‌الدین، سردار شهید احمد کاظمی و ... قدر فرمانده‌ای مثل آقای مصیب را می‌دانستند و در لشکر‌ها از حضور ایشان استفاده می‌کردند.
یادم هست سردار عراقی جانشین فعلی نیروی زمینی سپاه که در دوران دفاع مقدس فرمانده رزمندگان استان قزوین در دفاع مقدس بود در عملیات والفجر ۱۰ از پشت بی‌سیم با آقا مسیب می‌گفت مسیب جان مواظب خودت و بچه‌ها باش تو عصای دست ما تو جنگی و اگر تو را نداشته باشیم اوضاع‌مون خراب میشه.
منبع: کتاب آقا مصیّب (۴ فصل از زندگی سردار شهید مصیب کشمرزی‌مرادی)
